بانو جونم .
دلیل اینکه مطالبم کمه اینه که خیلی از حرفهایی که تصمیم می گیرم برات بنویسم فراری می شن . انگار کلمات هم می خوان که ما رو تنها بزارن تا با هم باشیم . تنهای تنهای . فقط من باشم و تو باشی یک شب مهتابی .
امروز صبح وقتی از خواب بیدار شدم . حس خوبی داشتم . حس می کردم که تو امروز خوشحالی یا لااقل سرحال هستی . و این به من امید می داد که راحت تر از در خونه بزنم بیرون . به من جرات و شهامت این رو میداد که امروز با غرور راه برم . طوری راه برم که وقتی پا روی زمین می زارم حس کنم زمین مال خودمه . ماله خود خودم .
بانوی من ، بانوی خوب و مهربونم . دلم می خواد صدای گرمتو دوباره بشنوم . خیلی دلم برای صدات تنگ شده . به خدایی که عشق رو بین من و تو قرار داد قسم میخورم که دارم برای شنیدن صدای تو لحظه شماری می کنم . فقط بهم اجازه بده که بهت زنگ بزنم تنها برای 1 دقیقه صدای تو رو بشنوم . خواهش می کنم . بهم اجازه بده .
می دونی که تا اجازه ندی این کار رو نمی کنم . ( مثل همیشه )
خانومی من . دوستت دارم و بوسه های عاشقانه خودم رو ، روی دستهای مهربونت قرار می دم که شاید بتونم از سیل محبت های تو کمی تشکر کرده باشم .
دوستت دارم .
سلام بانوی خوبم .
صبح زیبای تو بخیر و نشاط . آره شکلات . چیزی که من خیلی دوست دارم و همیشه می خوام . چیزی که بعد از تو خیلی دوستش دارم . یعنی اول تو و بعد شکلات .
جای بوسه من روی دستهای نازت امروز صبح هم دوباره تکرار شد . بانوی خوبم ، دوستت دارم . صادقانه . بدون تا .
می دونم که از رنگ خوشت میاد به خاطر همین با این رنگ برات نوشتم . امید وارم که با این کارهام تونسته باشم که بهت ثابت کنم که دوستت دارم و همیشه به یادتم و چشمهام از دوری تو ابری هستند .